Equals (2015) ฝ่ากฎล้ำ โลกห้ามรัก

Equals ฝ่ากฎล้ำ โลกห้ามรัก จะเป็นอย่างไรถ้ามนุษย์เราถูกควบคุมอารมณ์เอาไว้ ทุกคนไม่มี รัก โลภ โกรธ หลง ดีใจ เสียใจ เหงา สุข เศร้า ฯ แง่หนึ่งโลกคงสงบสุขขึ้น ไร้สงครามหรือความขัดแย้ง ทุกคนมีความเท่าเทียมกัน แต่อีกแง่หนึ่งโลกใบนี้คงแห้งเหี่ยวพิลึก ผู้คนคงมีสภาพไม่ต่างจากหุ่นยนต์ แนวคิดนี้ถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ชื่อ Equals หนังโรแมนติกไซไฟ ของผู้กำกับ เดรค โดเรมุส เจ้าของผลงาน Like Crazy ที่ได้ คริสเต็น สจ๊วต และ นิโคลัส ฮอลท์ มาแสดงนำEquals คือโลกยูโทเปียในอนาคต หลังโลกเกิดสงครามนิวเคลียร์จนเหลือดินแดนแค่2แห่ง เพนนินซูล่า เมืองรกร้างกลางซากปรักหักพังที่มีมนุษย์ใช้ชีวิตอยู่ด้วยความยากลำบาก กับ เมืองแห่งใหม่ ที่แสนจะทันสมัย ผู้คนอยู่อย่างสบาย ไร้อาชญากรรมใดๆ เพราะเป็นรัฐปลอดความรู้สึก พลเมืองทุกคนถูกถูกตัดต่อพันธุกรรมสะกดต่อมอารมณ์เอาไว้ ด้วยการตัดขาดความสัมพันธ์ส่วนตัว เด็กเกิดใหม่ทุกคนมาจากการผสมเทียมจากผู้หญิงที่ถูกเกณฑ์มาคลอดทารก พวกเขาจึงไร้ญาติขาดมิตร อยู่อย่างโดดเดี่ยว ขาดเพื่อน ซํ้าการที่ชายหญิงมีความรักต่อกันก็เป็นเรื่องผิดกฏหมาย คืออาชญากรรมร้ายแรงที่มีภัยต่อความมั่นคงในสังคมดังกล่าวใครที่เกิดมีความรู้สึกขึ้นมาจะถูกระบุว่าป่วยเป็นโรค SOS ต้องเข้ารับการรักษาเร่งด่วน ซึ่งหากป่วยถึงระยะสี่จะโดนส่งตัวไปสถานบำบัดที่ไม่เคยมีใครได้กลับมาชื่อ The Den โดยในหนัง ไซลัส นักวาดภาพประกอบหนุ่มพบว่าตัวเองป่วยเป็นโรค SOS ระหว่างที่เขากำลังทรมานกับอาการแปลกๆที่เกิดขึ้น เขาก็ได้รู้ว่า นีอา นักเขียนเพื่อนร่วมงานก็ป่วยเป็นโรคเดียวกับเขา แต่เธอพยายามซ่อนตัวมาตลอด ไซลัส กับ นีอา มีโอกาสแอบแลกเปลี่ยนความรู้สึกกัน จนกระทั่งเกิดเป็นความรัก ท่ามกลางความระแคะระคายของคนในที่ทำงาน พวกเขาจึงตัดสินใจที่จะหนีไปด้วยกันEquals เป็นหนังขั้วตรงข้ามกับ The Lobster เนื้อหาดาร์คน้อยกว่า แต่ก็โรแมนติกกว่า โลเคชั่นสวยดี หนังถ่ายทำในประเทศสิงคโปร์ เมืองอันหลากหลายทางชาติพันธุ์ที่ให้ความรู้สึกทันสมัย เย็นชา (Henderson Wave Bridge , MRT Station , Gardens by the Bays ) บางส่วนถ่ายทำที่ประเทศญี่ปุ่นในอาคารสไตล์มินิมอลของ ทาคาโอะ อันโดะ สถาปนิกชื่อดัง ซึ่งดูสบายตา แต่ไร้สีสัน ขาดชีวิตชีวา สอดคล้องกับเครื่องแบบโทนสีขาวสะอาดของตัวละคร ช่วยขับเน้นบรรยากาศแห้งแล้งทางอารมณ์ในหนัง บางช่วงนึกถึงหนังสือนิยายการเมืองของ จอร์จ ออร์เวลล์ เรื่อง 1984พาร์ทความรักเจือกลิ่น โรมิโอจูเลียต (พาร์ทไซไฟแทบไม่มี) มันเป็นมากกว่ารักที่ต้องแอบซ่อน มันคือรักต้องห้าม นักแสดงนำเล่นดีพอสมควร คริสเต็น สจ๊วต ยังมีเสน่ห์อยู่แม้ลุคจะโทรมไปบ้าง ฉากอารมณ์แสดงได้มีพลัง ด้าน นิโคลัส ฮอลท์ ก็ทำได้เยี่ยมกับบทหนุ่มผู้แปลกแยก เคมีของสองคนเข้ากัน ตัวละครอื่นแทบจะไม่มีใครเด่นออกมา มีที่พอให้พูดถึงบ้างก็คือ กาย เพียร์ซ กับ แจ็คกี วีเวอร์ ในบทผู้ป่วยแฝงตัวที่คอยช่วยเหลือ ไซลัส และ นีอา Equals ค่อนข้างจะมีความเรียบนิ่งในช่วงแรก เดินเรื่องด้วยความเนิบช้า น่าอึดอัด ตลอดทั้งเรื่องแทบไม่มีฉากหวือหวา ที่สำคัญคือหนังขาดจุดพีคไป ถึง ไซลัส และ นีอา จะไม่ได้สมยอมต่อระบบ แต่พวกเขาก็ไม่ได้ลงมือต่อต้าน ลุกขึ้นปฏิวัติเปลี่ยนแปลงระบบ พวกเขาเลือกที่จะหนีไปเสี่ยงตายเอาดาบหน้าแทน ความเข้มข้นในหนังเลยลดน้อยลงกระนั้นหนังเรื่องนี้ก็มีสิ่งที่น่าสนใจหลายอย่าง ทั้งพล็อตเรื่องที่สดใหม่ ชวนติดตาม รวมถึงมีการตั้งคำถามเกี่ยวกับการปกครองที่บีบบังคับผู้คนมากเกินไปแบบตรงไปตรงมา สะท้อนภาพรัฐที่มีความสงบ แต่ไม่มีความสุข ได้อย่างชัดเจน ขณะเดียวกันความรักของ ไซลัส – นีอา ก็ค่อนข้างลึกซึ้ง งดงามปนหมองหม่น ทว่าน่าประทับใจ